تاءثیر (الله اکبر) گفتن
قال العسکری - علیه السلام - فی تفسیره :
فاذا رفع یدیه و قال : (الله اکبر) و اثنی علی الله ، قال الله تعالی لملائکته : یا عبادی ! اما ترونه کیف کبرنی و عظمنی و نزهنی عن ان یکون لی شریک او شبیه او نظیر و رفع یده و تبرء عما یقوله اعدائی من الاشراک بی ؟ اشهدکم انی ساکبره و اعظمه فی دار جلالی و انزهه فی متنزمات دار کرامتی و ابرئه من اثامه و من ذنوبه ومن عذاب جهنم و من نیرآنها ؛
پس وقتی که نمازگزار دو دستش را(جهت گفتن ) : (الله اکبر) بالا برد و ثنای خدا گوید ، خدای تعالی به ملائکه خود چنین میفرماید : ای عبادت کنندگان من !آیا نمی بینید بنده ام را که چگونه مرا بزرگ و عظیم شمرد و از شریک و تشبیه و نظیر پاک دانست و دستش را(هنگام گفتن تکبیر) بلند کرد و دوری جست از گفته های دشمنان من که برای من شریک قائلند ؟ شما را شاهد می گیرم ، به درستی که به زودی من او را در دار جلالم بزرگ و عظیم خواهم کرد و پاک می گردانم او را در پاکیزگی دار کرامتم و او را از گناهان پاک می سازم و از عذاب جهنم وآتش آن او را حفظ می کنم .
(بحارالانوار ، ج 82 ، ص 221)
