سکونت درجوار عرش
قال علی - علیه السلام -
تحت ظل العرش یوم لاضل الا ظلة رجل خرج من بیته فاسبع الطهر ثم مشی الی بیت من بیوت الله لیقضی فریضة من فرائض الله فهلک فیما بینه و بین ذلک و رجل قام فی جوف اللیل بعد ما هدات العیون فاسبع الطهر ثم ثام الی بیت من بیوت الله فهلک فیها بینه و بین ذلک
مردی که طهارت رانیکو به جای می آورد آنگاه به سوی خانه ای از خانه های خداوند گام برمیداردتا نماز واجب به جای آورد ، در زیر سایه عرش الهی است در آن روز که هیچ سایه ای جز سایه عرش نیست وبا این کار گناهان او آمرزید می شود و همین طور است شخصی که در دل شب ، در حالی که مردم به خواب رفته اند طهارت (وضوی ) خویش را نیکو به جای می آورد و به سوی خانه ای از خانه های خداوند حرکت می کند و در بین خانه و مسجد می میرد . (مستدرک الوسائل ، ج 3 ، ص 365)
