نماز با جماعت
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
لو یعلمون ما فی العشاء و الفجر لاتوهما و لو حبوا ؛
اگر بدانند آن چه را که در خواندن نماز عشاء و صبح با جماعت هست به آن می آیند ، هرچند با زانوها و دستها باشد ، مانند راه رفتن کودک با نشستنگاه خود .
(اصول وافی ، ج 2 ، ص 149)
شفاعت کننده
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
ان الله وعد ان یدخل الجنة ثلاثة نفور بغیر حساب و یشفع کل واحد منهم فی ثمانین الفا ، المؤ ذن و الامام ، و رجل یتوضا ثم یدخل المسجد فیصلی فی الجماعة ؛
همانا خداوند به سه گروه وعده داد ، بدون حساب وارد بهشت شوند ، و هر یک از این سه گروه (روز قیامت ) می توانند هشتاد هزار نفر را شفاعت کنند و آن ها عبارتند از :
1 - موذن .
2 - امام جماعت .
3 - کسی که وضو بگیرد ، سپس داخل مسجد شود و نماز را به جماعت به جا آورد .
(مستدرک الوسائل ، ج 1 ، ص 488)
نجات از سختیها و دشواریهای قیامت
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
و اما یوم القیامة یجمع الله فیه الاولین و الاخرین للحساب فما من مومن مشی الی الجماعة الا خلف الله - عز و جل - علیه اهوال یوم القیامة ثم یامر به الی الجنة ؛
خداوند در روز قیامت همه انسانها را برای حساب جمع می کند ، و هیچ مومنی ، که در نماز جماعت شرکت نموده نمی ماند ، مگر آن که خداوند روز قیامت سختیها و دشواریها را برایش آسان می کند ، و سپس دستور میدهد که او را وارد بهشت کنند .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 6)
بهترین جای صف اول
قال الرضا - علیه السلام - :
و ان کنت خلف الامام فلا تقوم فی الثانی ان وجدت فی الاول موضعا ؛
اگر می خواهی در پشت امام جماعت قرار بگیری ، تا زمانی که در صف اول جای خالی برای تو هست در صف دوم قرار نگیر .
(مستدرک الوسائل ، ج 1 ، ص 490)
خروج بدون علت از مسجد
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
من سمع النداء فی المسجد فخرج منه من غیر علة فهو منافق الا ان یرید الرجوع الیه ؛
کسی که بانگ نماز را در مسجد بشنود و بدون علت از آن جا خارج شود ، منافق است ، مگر آن که قصد بازگشت به آن جا را داشته باشد .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 9)
همسایه مسجد و حضور در نماز جماعت
قال الباقر - علیه السلام - :
لاصلاة لمن لایشهد الصلاة من جیران المسجد الامریض او مشغول ؛
کسی که همسایه مسجد است و به نماز (جماعت ) حاضر نمی شود نمازش کامل نیست ، مگر مریض باشد یا عذر موجهی داشته باشد .
(وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 375)
پاداش حرکت به سوی مسجد
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
و من مشی الی مسجد یطلب فیه الجماعة کان له بکل خطوة سبعون الف حسنة ، و یرفع له من الدرجات مثل ذلک ، فان مات و هو علی ذلک و کل الله به سبعین الف ملک یعودونه فی قبره و یبشرونه و یونسونه فی وحدته و یستغفرون له حتی یبعث ؛
کسی که به قصد شرکت در نماز جماعت به سوی مسجد گام بر می دارد ، خداوند متعال در مقابل هرگامی که بر می دارد ، هفتاد هزار حسنه به او پاداش می دهد و به همین میزان نیز درجات وی بالا خواهد رفت و اگر در چنین حالی بمیرد ، خداوند متعال هفتاد هزار فرشته را مامور می نماید تا در قبر به دیدار او رفته ، وی را بشارت دهند و در تنهایی قبر انیس او باشند و تا روز قیامت برایش طلب آمرزش کنند .
(وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 372)
جبران و فوت تکبیراول
عن عبدالله بن مسعود - رحمه الله - انه فاتته تکبیرة الافتتاح یوما فاعتق رقبة و جاء الی النبی - صلی الله علیه وآله - فقال یا رسول الله فاتتنی تکبیرة الافتتاح یوما فاعتقت رقبة هل کنت مدرکا فضلها ؟ فقال : لافقال ابن مسعود ثم اعتق اخری هل کنت مدرکا فضلها ؟ فقال : لایابن مسعود! و لو انفقت ما فی الارض جمیعا لم تکن مدرک فضلها ؛
عبدالله بن مسعود روزی به تکبیر اول نماز جماعت نرسید و برای جبران فوت این ثواب یک بنده آزاد کرد ، آمد خدمت رسول خدا (ص ) عرض کرد : یا رسول الله من به تکبیر اول نماز جماعت نرسیدم و جهت جبران یک بنده آزاد کردم . آیا با این کار آن ثواب فوت شده را درک خواهم کرد ؟ حضرت فرمود : خیر ، ابن مسعود گفت : یک بنده دیگر آزاد خواهم کرد آیا به ثواب فوت شده خواهم رسید ؟ حضرت فرمودند : خیر ، ای ابن مسعود اگر آن چه در زمین است در راه خدا انفاق کنی ثواب فوت شده را درک نخواهی کرد .
(مستدرک الوسائل ، ج 1 ، ص 488)
تاخیر نماز به خاطر جماعت
عن جمیل بن صالح انه سال ابا عبدالله - علیه السلام - ایهما افضل ؟ یصلی الرجل لنفسه فی اول الوقت او یؤ خرها قلیلا و یصلی باهل مسجده اذا کان امامهم ؟ قال : یوخر و یصلی باهل مسجده اذا کان الامام ؛
جمیل بن صالح از امام صادق (ع ) سؤ ال کرد : کدام یک از این دو افضل است : انسان در اول وقت نمازش را بخواند یا مقداری نماز را تاخیر بیندازد تا با اهل مسجد به جماعت نماز بخواند ، زمانی که مسجد امام جماعت دارد ؟ حضرت فرمود : نماز را به تاخیر بینداز ، با اهل مسجد نماز بخوان ، زمانی که مسجد امام جماعت دارد .
(وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 388)
نماز به صورت نماز جماعت
قال الرضا - علیه السلام - :
الصلوة فی جماعة افضل ؛
نماز به صورت جماعت با فضیلت ترین است .
(جامع احادیث الشیعه ، ج 4 ، ص 450)
نماز و وحدت اسلامی
قال الصادق - علیه السلام - :
من صلی معهم فی الصف الاول کان کمن صلی خلف رسول الله فی الصف الاول ؛
کسی که در صف اول نماز جماعت شرکت نماید ، مانند آن است که در صف اول پشت سر پیامبر (ص ) نماز خوانده باشد .
(وسائل الشیعه ، ج 3 ، ص 381)
دوری از ایمان
قال الصادق - علیه السلام - :
من خلع جماعة المسلمین قدر شبر ، خلع ربقة الایمان من عنقه ؛
کسی که به اندازه یک وجب از جماعت مسلمانان (عملا) دوری کند ، ریسمان ایمان را از گردنش درآورده و به دور افکنده است .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 13)
ترک نماز جماعت بدون عذر
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
لاصلوة لمن لم یصل فی المسجد مع المسلمین الا من علة ؛
کسی که بدون عذری در جماعت مسلمانها در مسجد شرکت نکند ، نمازش پذیرفته نیست
(وسائل الشیعه ج 3 ، ص 377)
ترک نمازجماعت
قال الباقر - علیه السلام - :
من ترک الجماعة رغبة عنها و عن جماعة المسلمین من غیر علة فلا صلاة له ؛
کسی که از روی بی میلی ، بدون عذر و علت نماز جماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند ، نمازی برای او نیست .
(امالی شیخ صدوق ، ص 290)
برائت از آتش دوزخ و نفاق
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
من صلی اربعین یوما جماعة یدرک التکبیرة الاولی ، کتب له برائتان برائة من النار و برائة من النفاق ؛
کسی که نماز خود را با جماعت و با درک تکبیر اول نماز ، چهل روز انجام دهد ، خداوند دو برائت را برای او مقرر می سازد :
1 - برائت از آتش دوزخ .
2 - برائت از نفاق .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 4)
فضیلت نماز جماعت
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
صلاة الرجل فی جماعة خیر من صلاته فی بیته اربعین سنة . قیل : یا رسول الله !صلوة یوم ؟ فقال : صلوة واحدة ؛
نماز خواندن انسان در جماعت بهتر است از نمازی که چهل سال در خانه خوانده شود . عرض کردند : یا رسول الله ! نماز یک روز ؟ حضرت فرمود : بلکه یک نماز .
(وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 374)
نماز جماعت در صبح
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
لان اصلی الصبح فی جماعة احب الی من ان اصلی لیلتی حتی اصبح ؛
اگر نماز صبح را به جماعت بخوانم ، در نظرم محبوبتر از عبادت و شب زنده داری تا صبح است .
(کنزالعمال ، ج 8 ، حدیث 22792)
امام جماعت
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
امام القوم وافدهم فقدموا فی صلاتکم افضلکم ؛
امام جماعت هرجمعی نماینده آن در پیشگاه خداوند می باشد ، پس برای امامت جماعت خود بهترینها را برگزینید .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 109)
لبیک به اذان نماز
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
اذا سمعت الاذان فات ولو حبوا ؛
هنگامی که اذان نماز را شنیدی ، هرچه سریعتر به مسجد بیا ، گرچه سینه خیز باشد .
(کنزالعمال ، ج 7 ، ص 548)
صف اول جماعت
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
ان الله و ملئکته یصلون علی الذین یصلون الصفوف الاول ؛
به حقیقت خداوند و فرشتگانش بر کسانی که صفهای اول نماز جماعت را به هم پیوند می دهند ، درود می فرستند .
(کنزالعمال ، ج 2 ، ص 623)
ثواب پشت سر عالم
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
من صلی خلف عالم فکانما صلی خلف رسول الله ؛
کسی که پشت سر عالم نماز به جا آورد ، مانند کسی است که پشت سر پیغمبر خدا نماز خوانده است .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 119)
ثواب اقتدا به عالم
قال الصادق - علیه السلام - :
الصلاة خلف العالم بالف رکعة ؛
نماز در پشت سر یک عالم برابر هزار رکعت است .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 5)
صف جهاد و صف جماعت
قال ابوالحسن موسی بن جعفر - علیه السلام - :
ان الصلوة فی الصف الاول کالجهاد فی سبیل الله - عز و جل - ؛
نماز خواندن در صف اول ، مانند جهاد در راه خداست .
(وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 387)
خوش گمانی به نمازگزار
قال الصادق - علیه السلام - :
من صلی خمس صلوات فی الیوم و اللیلة فی جماعة فظنوا به خیرا و اجیروا شهادته ؛
هر که پنج نماز شبانه روز را به جماعت می خواند به او خوش گمان باشید و گواهی اش را بپذیرید .
(بحارالانوار ، ج 88 ، ص 8 . وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 371)
علت نماز جماعت
عن الرضا - علیه السلام - :
انما جعلت الجماعة لئلا یکون الاخلاص و التوحید و الاسلام و العبادة لله الا ظاهرا مکشوفا مشهورا ؛
نماز جماعت قرار داده شده است ، تا اخلاص و یگانگی و اسلام و عبادت برای خداوند آشکار ، باز و ظاهر باشد .
(وسائل الشیعه ، ج 5 ، ص 372 . بحارالانوار ، ج 88 ، ص 12)
توصیه به نماز جماعت
واقیموا الصلوة و اتوا الزکوة و ارکعوا مع الراکعین ؛
نماز را بر پا دارید و زکات بدهید و رکوع کنید با رکوع کنندگان .
(سوره بقره ، آیه 43)
اذان با صدای بلند
قال ابوعبدالله - علیه السلام - :
اذا انت فلاتخفین صوتک فان الله یاجرک مد صوتک فیه ؛
زمانی که اذان گفتی ، صدایت را کوتاه مکن ، زیرا که خداوند به مقدار بلندی صدای تو در اذان ، پاداش می دهد .
(التهذیب ، باب اذان ، حدیث 45)
موذن ، دشمن ابلیس
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
ذات یوم لابلیس : کم اصدقاؤ کم من امتی یا ابلیس ؟ قال الامیر الجائر ، و الغنی المتکبر ، والذی لایبالی من این یکتسب و فیما ینفقه ، و العالم الذی صدق الامیر علی جوره ، و التاجر الخائن ، و المحتکر ، و الزانی ، و اکل الربا ، و البخیل ، و الذی لایبالی من این یجمع المال . و قال النبی - صلی الله علیه وآله - : کم اعداءک من امتی ؟ قال ستة عشر نفرا ، انت یا محمد! انی ابغضک و العالم العامل بالعلم ، و حامل القران اذا عمل بما فیه ، و الموذن لله خمسة اوقات ، محب الفقراء و المساکین و الیتامی ، و ذوقلب رحیم ، و المتواضع للحق و شاب نشا فی طاعة الله الذی یصلی باللیل و الناس نیام ، و الذی یمسک نفسه عن الحرام ، و الذی ینصح فی الله ، (و فی روایة یدعو للاخوان و لیس فی قلبه شی ء) ، و الذی ابدا یکون علی الوضوء ، و حسن الخلق ، و المصدق بما ضمن الله له ، و المحصنات المستورات ، و المستعد للموت ، و صاحب السخاء ؛
پیامبر اسلام (ص ) از ابلیس پرسید : در میان امت من دوستان تو چه کسانی هستند ؟ ابلیس پاسخ داد : (ده نفر) و افزود ، فرمانروای ظالم ، ثروتمند متکبر ، آن کس که باکی ندارد از چه راهی مال به دست آورد و در چه راهی مصرف کند ، دانشمند در خدمت ظالم ، تاجر خائن ، محتکر ، زناکار ، رباخوار ، بخیل ، و کسی که باکی ندارد که چگونه اموالش جمع و انباشته است . و سپس پیامبر (ص ) فرمود : چند نفر در میان امت من دشمنان تواند ؟ پاسخ داد : شانزده نفر اولشان تویی یا رسول الله !دانشمندی که به علمش عامل است اهل قرآن که به قرآن عمل کند ، موذن اذان پنجگانه ، کسی که دوستدار فقراء و مساکین و یتیمان است ، آدم رحیم و مهربان ، شخص متواضع در برابر حق ، جوانی که اهل نماز شب باشد . کسی که خود را از ارتکاب به حرام باز می دارد ، کسی که به خاطر خدا دیگران را نصیحت کند ، کسی که همیشه در حال وضو است ، و صاحب اخلاق خوب ، آدم تصدیق کننده به وعده های خدا ، زنان پاکدامن و افرادی که خود را برای مرگ آماده می سازند ، و آدم سخاوتمند .
(المواعظ العددیه ، ص 226)
اجابت ندای موذن
قال علی - علیه السلام - :
اجابة المؤ ذن یزید فی الرزق ؛
اجابت دعوت اذان گو ، سبب افزایش روزی می شود .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 177)
تاثیر اذان و اقامه در گوش نوزاد
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
من ولدله مولود فلیؤ ذن فی اذنه الیمنی ، و لیقم فی الیسری ، فان ذلک عصمة من الشیطان ؛
کسی که فرزندی به او داده شد (به دنیا آمد) در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه بگوید ، زیرا این عمل ، نوزاد را از شر شیطان حفظ می نماید .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 162)
اجابت اذان مؤ ذن
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
اجابة المؤ ذن کفارة الذنوب ؛
اجابت اذان موذن ، کفاره گناهان است .
(مستدرک الوسایل ، ج 1 ، ص 227)
محشور با شهداء و پیامبران
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
یحشر المؤ ذنون من امتی مع النبیین و الصدیقین و الشهداء ؛
اذان گویان ، از امت من با پیامبران و راستگویان و شهیدان محشور می شوند .
(مستدرک الوسایل ، ج 4 ، ص 23)
ثواب برای اذان گو
قال الباقر - علیه السلام - :
المؤ ذن یغفر الله له مد بصره و مد صوته فی السماء و یصدقه کل رطب و یابس سمعه ، و له من کل من یصلی معه فی مسجده سهم و له بکل من یصلی بصوته ؛
خداوند مؤ ذن را به اندازه ای که چشمش می بیند و صدایش در آسمان می پیچد می آمرزد ، هرخشک وتری که آواز او را می شنود او را تصدیق می کند ، و از ثواب هر کس که با او در مسجد نمازگزارد سهمی نصیب اوشود و به شمار هر کس که به بانگ او نماز بخواند حسنه ای برای اوست .
(محجة البیضاء ، ج 1 ، ص 331 . من لایحضره الفقیه ، ج 1 ، ص 287)
نجات از آتش
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
ان لحوما محرمة علی النار و هی لحوم المؤ ذنین ؛
همانا ، گوشتهایی بر آتش (جهنم ) حرام است (آتش آنها را نمی سوزاند) و آن گوشت بدن اذان گویان است .
(مستدرک الوسایل ، ص 249)
سربلندی اذان گویان در قیامت
قال علی - علیه السلام - :
یحشر المؤ منون یوم القیامة حوال الاعناق ؛
اذان گویان ، روز قیامت با سرافرازی و سربلندی محشور می شوند .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 149)
آفات بی توجهی به اذان
قال علی - علیه السلام - :
من سمع النداء و هو فی المسجد ثم خرج فهو منافق ، الا رجل یرید الرجوع الیه ، او یکون علی غیر طهارة فیخرج لیتطهر ؛
کسی که صدای اذان را در مسجد شنید ، و بدون خواندن نماز(جماعت ) از مسجد خارج شود منافق است ، مگر اینکه قصد برگشت برای نماز خواندن دارد ، یا وضو ندارد و برای گرفتن وضو از مسجد خارج شود .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 161)
نورانیت اذان
قال رسول الله - صلی الله علیه وآله - :
یا علی الاذان نور ؛
یا علی !اذان نور است .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 154)
به سمت قبله اذان گفتن
قال علی - علیه السلام - :
یستقبل الموذن القبلة فی الاذان و الاقامة ؛
اذان گو هنگام اذان گفتن به سمت قبله باشد .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 157)
فصاحت موذن
قال علی - علیه السلام - :
لیوذن لکم افصحکم لیومکم افقهکم ؛
فصیح ترین شما اذان بگوید و فقیه ترین شما امامت کند .
(بحارالانوار ، ج 84 ، ص 161)
کراهت حرف زدن بین اذان و اقامه
فی وصیة النبی لعلی - علیه السلام - :
و کره الکلام بین الاذان و الاقامة فی صلاة الغداة ؛
حرف زدن بین اذان و اقامه نماز صبح کراهت دارد .
(وسائل الشیعه ، ج 4 ، ص 628)
