امام صادق علیه السلام فرمود: چون رسول خدا صلى اللّه علیه وآله را به معراج بردند، جبرئیل او را به جائى رسانید و خود با او نیامد. حضرت فرمود: ای جبرئیل ! در چنین حالى مرا تنها مى گذارى ؟! گفت : برو، به خدا در جائى قدم گذاشته اى که هیچ بشرى قدم نگذاشته و پیش از تو هم بشرى در آنجا راه نرفته .
اصول کافى جلد 2 صفحه 329 روایت 12
امام باقر علیه السلام فرمود: در رسول خدا صلى اللّه علیه وآله سه چیز بود که در هیچکس جز او نبود. 1 سایه نداشت (زیرا نور او تحت الشعاع خورشید نمى گشت ) 2 از راهى نمى گذشت جز آنکه هر کس بعد از دو روز و سه روز از آنجا مى گذشت به واسطه بوى خوشش مى فهمد پیغمبر از آنجا عبور کرده است . 3 از هیچ سنگ و درختى عبور نمى کرد، جز آنکه براى او سجده مى کرد. (و این سجده به عنوان احترام بود نه عبادت و معنوى بود نه ظاهرى نظیر تسبیح موجودات خدا را).
اصول کافى جلد 2 صفحه 329 روایت 11
امام باقر علیه السلام مى فرماید: خداى تعالى به محمد صلى اللّه علیه وآله وحى کرد که : اى محمد! من تو را آفریدم ، در حالى که هیچ نبودى و از روح خود در تو دمیدم ، براى شرافتى که از خود نسبت به تو قائل شدم ، زمانى که اطاعت تو را بر همه خلقم واجب ساختم ، پس هر که تو را فرمان برد، مرا فرمان برده . و هر که نافرمانى تو کند، نافرمانى من کرده است . و آن اطاعت را نیز درباره على و نسلش ، آنهائى را که به خود مخصوص نمودم (یازده فرزند معصوم او) واجب ساختم .
اصول کافى جلد 2 صفحه 326 روایت 4
ابوحمزه گوید: شنیدم امام باقر علیه السلام مى فرمود: همانا على علیه السلام دریست که خدا آن را (روى بندگانش ) گشوده ، هر که از آن در وارد شود مؤ من است و هر که از آن خارج شود کافر است ، و هر کس نه داخل شود نه خارج شود (بى طرف باشد یا آن حضرت را نشناسد) در زمره کسانى است که خداى تبارک و تعالى درباره ایشان فرموده است : من درباره آنها به خواست خود رفتار کنم . (یا به بهشت و یا به دوزخشان برم ).
اصول کافى جلد 2 صفحه 320 روایت 8
امام باقر علیه السلام فرمود: همانا خداى عزوجل على علیه السلام را نشانه اى میان خود و مخلوقش گماشت ، هر که او را شناسد مؤ من است ، و هر که انکارش کند کافر است و هر که او را نشناسد گمراهست و هر که دیگرى را همراه او گمارد مشرکست ، و هر که با ولایت او آید ببهشت در آید.
اصول کافى جلد 2 صفحه 320 روایت 7
ابوحمزه گوید: از امام باقر علیه السلام قول خداى تعالى را: ((بگو شما را فقط یک اندرز مى دهم (سوره سبأ آیه 46)) پرسیدم ، فرمود: یعنى تنها شما را به ولایت على علیه السلام اندرز مى دهم ، ولایت على همان یک اندرزى است که خداى تبارک و تعالى مى فرماید: ((فقط یک اندرز به شما مى دهم )).
اصول کافى جلد 2 صفحه 288 روایت 41
امام صادق علیه السلام درباره قول خداى عزوجل (( ستایش خدایى را که ما را بدین [راه] هدایت نمود و اگر خدا ما را رهبرى نمیکرد ما خود هدایت نمى یافتیم در حقیقت فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند و به آنان ندا داده مى شود که این همان بهشتى است که آن را به [پاداش] آنچه انجام مى دادید میراث یافته اید(سوره الأعراف آیه43)) فرمود: چون روز قیامت شود، پیغمبر صلى اللّه علیه وآله و امیرالمؤ منین و امامان از فرزندان او را بخوانند و آنها براى (رسیدگى بحساب و شفاعت ) مردم منصوب شوند، چون شیعیانشان آنها را ببینند، گویند: ((ستایش خدائى را که ما را باین (نعمت ) رهبرى کرد و اگر خدا ما را رهبرى نمى کرد، هدایت نمى شدیم )) یعنى خدا ما را به ولایت امیرالمؤ منین و امامان از فرزندانش علیهم السلام رهبرى فرمود.
اصول کافى جلد 2 صفحه 286 روایت 33
