امام صادق از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل میفرماید: عمق حکمت بوسیله عقل و عمق عقل به وسیله حکمت بیرون آید، حسن تدبیر وسیله ادب شایسته است؛ و نیز میفرمود تفکر و تعقل مایه زندگى دل شخص با بصیرت است چنانکه رونده در تاریکى که بوسیله نور گام بردارد به خوبى رهایى یابد و اندکى در راه درنگ کند.
شرح :
مراد به حکمت حقائق علوم الهى و معارف دینى است که تنها وسیله رسیدن به آن عقل است و چون با درجه اى از عقل به درجه اى از حکمت رسد عکس العملش این است که عقلش پرتو بیشترى میگیرد و به واسطه ترقى حکمت عقل هم ترقى میکند و کمال مییابد و مراد به ادب نگاه داشت حد هر چیز و طور پسندیده آن است مانند اخلاق حمیده و انجام اعمال شرعیه که اینها در صورتى حاصل میشود که معلم مدبر و با سیاستى براى فرد یا جامعه باشد.
اصول کافى جلد 1 صفحه: 33 روایة: 34
